Pogrzebień (niem. Pogrzebin) – w latach 1945–54 siedziba gminy Pogrzebień. Miejscowość jest położona wysoko nad doliną rzeki Odry, dochodząca w niektórych miejscach do 100 metrów, o malowniczym położeniu, z wieloma punktami widokowymi: panoramą doliny Odry z pocysterskimi stawami Wielikąt, na tle wyłaniającego się Beskidu Śląskiego z Łysą Górą po jednej stronie, a po drugiej stronie Górami Opawskimi. Od 1313  roku wieś należała do klasztoru dominikanek jako wiano księżnej Ofki. W 1800 r. roku dobra nabył Jan Nepomucen Larisch, ojciec Luizy, która wyszła za mąż za Josepha von Eichendorffa, a w 1882 roku dobra nabył Artur von Baildon.

Inne nazwy miejscowości:

• 1258 Pohrzebynia

• 1264 Pogrebyna, Pogrzebyna

• 1313 Pogrebina

• 1358 Pogrebine

• 1532 Pohrebin

• 1679 Pogrzebien

Najważniejszym zabytkiem jest pałac w Pogrzebieniu, który należał do rodziny Larishów, a w 1882 roku Artur von Baildon zakupił ten obiekt dla swojego jedynego syna, pałac stał się posiadłością rodziny von Baildon. W latach1885 – 1887  pałac został przebudowany.  W 1930 roku posiadłość przejął zakon Salezjanów. W latach II Wojny Światowej w pałacu na krótko utworzono obóz przejściowy dla reemigrantów  niemieckich z Besarabii oraz Bukowiny. Następnie utworzono obóz dla ludności polskiej – Polenlager 82, który z kolei stał się obozem dla dzieci, tzw. Kinderlager. Obecnie w pałacu jest klasztor sióstr Salezjanek, które nabyły go w 1946 r.

Kościół pw. św. Bartłomieja. Wybudowany w 1851 roku, w stylu neoromańskim, ale prawdopodobnie swoimi początkami sięga XIV wieku, przebudowany w latach 1955 - 1960, przed wejściem znajduje się sarkofag z ciałem Służebniczki Bożej  Siostry Laury Meozzi.

Kapliczka Świynty Jon  zbudowana w 1930 roku na planie sześciokąta foremnego, jest drewniana, polichromowana. Drzwi i okna są zamknięte ostrołukowo i przeszklone, a dach jest sześciopołaciowy, dzwonowy, podbity blachą i zwieńczony kulą z krzyżem. Wewnątrz znajduje się polichromowana rzeźba św. Jana Nepomucena z XVIII wieku oraz tabliczka erekcyjna dawnego fundatora kapliczki – Halacza.